unuttum !

Niye hep aynı senaryo hep aynı inançlar hep aynı umutlar  sonrasında ise hep aynı hüsran aynı mutsuzluk, aynı hayal kırıklığı.Beklentiler insanın hayatını yerlebir eden hissiyatlar..beklentiler belki insanların umutları ama gerçekleşmediğinde çöküşlerinin en birinci sebebi. Beklentiler olmadan hayat daha güzel olurmuydu bilmiyorum ama insanın beklentisiz bir yaşam sürebileceğini sanmıyorum. Beklentiler umutlrdan yola cıkar isteklerle pekişir,gerçekleşmesi için ömürden verilir beklenir.genelde hep mutsuz sonlar olurki bir sonraki beklentiler büyük olsun ,büyük olsunki içimizdeki umut buyusun yaşam sevinci artsın.Sadece hayattan beklentilerle bitse keşke.. bir de hayatımıza giren kişilerden beklentilerimiz onların bizden beklentileri ortak beklentilerimiz derken hersey karmakarısık.. kim kimin beklentisini gerçekleştirecek, kiminki gerçek olurken diğeri çöküşleri yasıyacak..kendinden bişiler vermişken ederini alamayacak.genelde alamayan hep bizler olacagız,almak isteyipte veren artık hakkım neyse geri dönsun diyen bizler alamayacagız.cunku beklentilerinin karşılıgını cokta umursamayanlara gidecek.burda amacım kötulemek değil yeni bir fikir belkide.Ben birseyler verdim karsılıgını almalıyım diyenler alamayacak. Beklentisi olmayan kazanıcak cunku onlar zaten olan bitenle yetiniyor olacaklar cıkar ilişkisi olmadan ona verilenle mutlu olacaklar. Onlar en mutlu insanlar. Belki bilerek belkide bilmeyerek bunlara sahip olacaklar. Beklentileri dusuk yada hiç olmadıgından olan hersey onlara bir surpriz olacak. Hep neşe mutluluk gelecek onlara üzüntüler ugramayacak. Cunku insanlıgın o gerektirdiği beklentiler aleminde olmayacaklar.olmuyorlarda hatta var öyle bi kaç insan. Bende onların trenine binmek istiyorum ama insanlıgımın gerektirdigi beklenti almadan vermek kavramlarını kendimden attıgım anda binmiş olacagım. Önumde kısa yol kaldı ama eski durtulerimde alttan alttan hep geliyorlar. Öyle değil böyle diyor cıglık atıyor içimdeki yanlış yapıyorsun diye. İkisini bi arada idare etmek evet zor ama artık birisinin gitmesi gerek. Eger mutlu olmaya eglenmeye devam etmek istiyorsam beklentilerimi unutmalı ve her an bana olabilecek iyiliklerin kendiliğinden olmasını beklemeliyim. Beklemeliyim dedim. Belli ki hala atamadım içimden ama çabalıyorum.o trene binebilen insan olmak için beklentilerim,olmalı,yapmalı- ları..Unuttum !*anathema çalıyordu.