ordan biri olmak

izlediğim filmler diziler hep aynı noktaya geliyor hep aynı zamanlarda aynı tarzdakileri izliyor daha çok kulu kölesi oluyorum.ha birde yaratıcılığım aklımı şaşıyor. diyorum ki neden ama neden hep o zamanlar da bu tarz şeylerin pesinde kosuyorum. filmlerdeki mutluluklar yada hüzünleri kendiminkilere tercih ediyorum onlarla mutlu olmak onların olaylarına uzulmek daha kolay geliyor bir kere gercek değil rol beni inciten beni yönlendiren ya da hayatımı etkileyen bir kısmı yok diyorum.dönem dönem bu durumlara girmek de normal elbet. ama bu dönem o dönemlerden biri olamaz bugünlerle beraber açılışı yaptıgım gunlerden biri olmak zorunda.zorunda dediğimde olmuyordu unuttum. zorunda değil aslında kimse zorunlu tutmuyor hatta ben bile tutmuyorum.sadece gerçekten istiyorum evet. olsun istiyorum ama bir kaç ay öncesinin sorunlu seçimleri yapılmamışlıkları su anda elimden bir sey gelmemesini engellemiyor. o da sanki boşa kürek çekiyormuş gibi hissediyorum.aslında daha cok kaybolmak istiyorum. sessizliğimin bir sebebi var o sebebin gereğini yerine getirmişken ortaya cıkmak istiyorum. bu sefer bu güç var içimde biliyorum sadece dinlence gibi birsey bu. diyorum hemen keske gecse şu lanet olası bir ay ve planladıgım ugrunda isteklerim hedeflerim olan seyi basardıgımı göreyim biran önce yol alayım.bekleme salonu hep sıkıcı olmuştur. şimdi de benim bulundugum inanılmaz derecede havasız ve sıkıcı inanılır gibi değil bir insan evladı dahi yok ya da okunmuş eski tarihli bir dergi , gazete. hiç birsey hayal ediyorum ki ne olur beyaz bir oda olsun sehpada küçük güzel kokan bir çiçek.gözümü acıyorum kapıyorum baktıgım yerde çiçek yok oda  da beyaz değil ama öyle olmasını istiyorum. evrenin enerjisinin bizimle oldugunu bildigimden beridir o odanında beyaz olabilecegini ve cicekleri kendi enerjimle oraya koyacagımı biliyorum. sadece ogunlasmak istege odaklanmak gerek.çiçek o kadar guzelki beyaz ama kırık beyaz bir cicek taze yeşilden bir dalı var. seffaf bir vazonun içinde taze temiz bir suyun içinde oldugu o kadar belli ki. dikkat ederken çiçege bir anda kokusunun burnumu dolduruyor olması. tam içime çektiğim o enfes kokunun huzurunu yasarken gözlerimi actıgımdaki odanın beyazlıgı rahatlıgı böyle bir bekleme odasında kim beklemek istemez.bi kaç neşeli dergi ve kitapta sehpanın alt rafında üstelik.tam birinin sayfasını acıp ilgi duydugum birseyi okumaya baslarken içeriden biri beni cagırıyor diye hayal ediyorum.öyle olacak biliyorum. sadece bunun bir bekleme odası oldugunu kabullenmem onu beyaza cevirmem ve cicekten bir nefes koku almam gerekli sonra dergiler belirecek.