normalden öte

Hersey merak yüzünden.merak olmadan günler geçer miydi? Tek düze yaşantımızda, sıradan süprizsiz yaşantımızda mutlu olabilir miydik? Yoksa yaşamı yaşıyor gibi olmanın tek anahtarı merak, maceralar mıydı? Eğer öyleyse sonuçlarına katlanacak kadar büyüdük mü,olgunlaşabildik mi o kadar? Ben hiç yakınında bile değilim. Sonuçlardan çok sıkıldım. Notlarım hep kötü geliyor,hep geçemiyorum,hep sene tekrarı,olay tekrarı. Hep aynı ..Denemekten vazgeçmeyen bir tip olduğumu söyleyebiliriz. Ama artık durmamın vakti geldi gibi.. sıradan yaşatımda sıradan günlerimi geçirmeliyim. Okula gitmeli, işe gitmeli ve sevgilimle vakit geçirmeliyim. Yeni sıradan arkadaşlar edinmeli,sıradan sohbetlerle vaktimi geçirmeliyim. Ta ki boğulana kadar. Boğulmak değilde yapılması gerekenler listemdekiler  bitene dek. İş bulmalı, işe gitmeli,bu ara bir kaç arkadaş edinmeli,sporu bırakmamalı,kilo vermeli,müzik yapmalı,onu çalmalı,bunun peşinde koşmalı,kendimi neyin mutlu edeceğini bulmalı,ay dönümlerini önemsemeyi bırakmalı,beklenti kelimesini unutmalı,olan geçen vakitin iyi geçmesine bakmalı,plan yapmamalı,kontrolu elden bırakabilmeli,kendim için birşeyler yapmayı bırakmamalı hatta ona sarılmalıyım,artık başkasının yollarına kaynamayı bırakıp, kendime yoluma karar vermeliyim,kumdan silkelenip çıktığım vakit bu vakit, o an bu an olmalı.Yapabileceğim yanlışları, edeceğim merakları bir kenara bırakıp SIRADAN yaşantının beni ele geçirmesine izin vermeliyim. Beni alsın ,soyutlasın bu sıradışılıktan,herşeyi merak ediip heyecanlar arayan, mutluluk peşinde koşan olmaktan. Mutluluklara değil,tamamlanmışlıklara ihtiyacım var. Bitirmişliklere , başarmışlıklara,gurur duymuşluklara..En çok ta tamamlamaya..* tamamlanmayı aramayı kes ! kendin tamamla,hep tek başına cümlelere nokta koyacaksın. Virgüllerle iş yürümüyor,cümle anlam kazanmıyor.*dj dlg – your eyes çalıyordu.