kayboluyorum

müzik dinleyemiyorum. her gün bir tüp içinde kalan son nefeslerimi alıyormuşum gibi.hiçbir şarkı beni mutlu etmiyor ya da hüzünlendirmiyor. o kadar hissiz ve tepkisiz kaldım ki hayattan tad alamıyorum sanki burnum tıkalı gibi kokusunu alamadıgımdan yedigim yemekten de bir sey anlamıyorum yemenin bir manası kalmıyor.burnum neden tıkandı bilmiyorum gündelik hayat sıkıntıları yada sıradanlıgından soguk almıs olabilirim. her ne ise bir an önce geçmesini istiyorum.daha dinleyecek cok sarkı var hissedecek cok melodi. daha tanısmadıgım bir suru parca var.içimde hissedeceğim kısa soluklu kucuk melodiler gizlenmiş uzun parçalar.sıkılmadan dinleyeceğim kimsenin hissetmedigi duyguları kendimce adlandıracagım parcalar. gecsin istiyorum.soguk algınlıgımdan kurtulayım. her gune gunessiz baslamak gibi ,geceden geceye uyanmak gibi.dedim evet dedim. benim gunese ihtiyacım var enerjimi alamıyorm kendi besinimi uretemiyorum eger ki bir ciceksem. muzik benim gunesim. elimdekilerle ne kadar idare edebilirim bilmiyorum ama hissetme kabiliyetimi kaybetmeye başladım bile..yazdıkca iyice durumuma üzüldüm.

*hiçbir şey dinlemiyordum.