çok kısaca

tek demek istediğim yedi dakika var.
hayat o kadar hızlı geçiyorki kendime ayırabildiğim vaktimden sadece yedi dakika kaldı.Bugun de bunları düşündüm.kibire gerek yok dedim.böylesine planlı programlı yaşamak zorunda kalmayı kendim istedim günlerce gecelerde hayal ettim.Şimdi vakit bunlar çok şöyle üzerime geliyor böyle üzerimden gidiyor deme vakti değil.Çok ama çok mutluyum bunlar gerçek olduğu için.İşte biri sordu bugün hangi diziyi izliyorsun "boş zamanlarında" diye. uhh ansızın ağzımdan çıkan kelimelere inanamadım. boş zamanım yokki benim :) o an işte vardığım mutluluk.. paha biçilemez.
konuştuğumuz gibi..
geçmişte yaşanan tüm ama tüm sıkıntıların ferahını gelecekte görüyorsun yaşıyorsun.Dilekler ve istekler gerçekten gerçek oluyor. en olmadık zamanda insanlar çıkıyor karşına,hesaplaşmalarını yapıyorsun alacak verecek hesaplarını kapıyorsun.
Ne hızlı geçti iki dakika.. son beş
gülümsedim yolda.dedim ne kadar güzel güneş parlıyor gözümü keşke kısmak zorunda kalmasam da tamamiyle güneşe bakabilsem içimde hissedebilsem.ama yine de kendimi güneşe gülümserken buluyorum.içimden geliyor, gülümsemesem sanki bana alınacakmış gibi hissediyorum.Ona karşı olan sevgimi tam gösteremem mutluluğumu bana yaşattıklarını tam iletemem gibi hissedip gülümserken buluyorum işte kendimi.sonra duraksanan bir saniye sonunda uff diğerleri gördüyse ne düşündü acaba diyip daha da gülümsüyorum oh ya diyorum banane.hatta üzülürüm benim gibi iletişimi yoksa onların doğa ile, güneş ile.

*XXYYXX - About you çalıyordu.