balonum

kendi dünyam vardı benim eskiden onun içinde yaşardım benistediğimi içeri alır istediğimde kesinlikle içeri sokmazdım...en mutlu bendim..kurallar benimdi,ben benimdim..resmen bir balon gibi patladı..çevremdekilerden beni koruyan balonum gitti..balonum gitti..tabi kurallarım gitti..korunduğum herşey ve herkesle başbaşa kaldım hemde yalnız..en başta neler oldu..sevgi ya işte aşk...en çokta onda yanıldım en çokta ondan canım yandı..açtım çünkü arıyordum sevgiyi o saf sevgiyi..bendekini tamamiyle verdim..karşıdaki tamamiyle hiçbir şeyini verdi..yine denedim hep denedim..bu sefer gerçek aşk dedim buldum dedimne varsa elimde ne kaldıysa yine ona verdim..güvendim emindim...herşey süperdi oydu tamamdı zorda olsa o sonuca ulaşmıştım kaybettiklerim olsadakazanabilirdim aşıktım çunku ben bana aşık biride vardı sefkatte gösteriyordu bana..ama bitti gitti...hayatımdaki ilk olumsuzlukları yaşadım...ilk sinir krizi..bildiğin gercek kriz işte..televizyonlarda göruyoruz ya hep..kendine umarsızca bir acı verme gereksinimi..canın yanmıyho o vakit ne üşüosun ne terliyosun hiçbi his yok..cunku kalbinde olmuyo o vakit..kalbin gercekten olmuyo..onu koparıyorlar ya masallarda oluyo ya kötuler koparıyo kalbi böyloe cıkarıyorlar gercekten öle oluyor..o yusdende bişey hissetmiyosun..kendine zarar verme isteğide belkide yasayıp yasamadığını anlayabilme hırsıdır..bagırsan sen sesini duyamıyosun..kendini duvarlara vursan vucudun tepki olarak morarsada sen acısını duyamıyosun...saatlerce soguk su altında yıkansanda içindeki ateş sönmuyor..ne kadar yorgan altına girsende üşümen geçmiyor..bambaska bişey cunku kalbin yok..kalbini cıkarmıslar...