Ararken ben

Çok az olarak, hayatın, yani hayatın gerektirdiği düzenin bizlere farklı olmamıza olanak sağlamadığını düşünüyorum. Ya da eğer kendi kendime yapabilirsem; biraz tembellikten bu şekilde sonlanıyor olabilir. Ve hatta her yerde olma isteğim, hepsine yetişirim ben hayallerimden dolayı da aynı sona ulaşıyor olabilirim. Ben şansımı gerçekten "sürekli çalışalım ona ve buna ve hatta şuna da bütçe gerek"lerin içerisindeyken; Koşuşturmanın durum, yer ve olaylara izin vermeyişinin kurbanı oluyorum, inanın olmamaya çalışıyorum ama bu yakın zamanda etişemiyorum "y" harfi olmadan.
İkincisine yüklenelim dersek de; lütfen ama bayan biraz ayıp olmuyor mu?, inan çok çalışıyorum eve geliyorum başka çalışıyorum, çocukları seviyorum,evdekileri seviyorum, kendimi sevmeye vaktim kalmıyor çoğu zaman ve evet en büyük hata burada başlıyor, hatalı hareketler silsilesi diyelim. Evet evi, evdekileri, çocukları ve işi sevelim ama asıl kendisi için yaşadığımız bir kendimiz var. Canı kitap okumak ister mi? Müziklerine ara mı vermiş, projeleri askıya mı asmış, toz mu olmuşlar lafta mı kalmışlar yoksa, buzdolabında mı unutmuş? Buraya bi el atmamız lazım. Son olandan bahsedersek, zaten sevgili dostum senin yıllardır kendine yaptığın en büyük hata, hala iyi aranız neyseki. O da olmalı, toplantıya giderken işleri de yetiştirmeli, spor yaparken çok güzel uykunu almalı, kitap okurken, bir şeyler yazmalı, bir şeyler düşünürken onları çizmelisin. Bunlar asla aynı anda olmayacak, ha bir de sevmeler var, ilgiler, mutlu etmeler ve mutlu olmalar. Birini seçelim de diyemem, ama sıraya koymaya ne dersiniz?
Ve ben yazmak istedim sadece ne yapabilirim. Bazı şarkılara dur demek çok zor.

Phaeleh - Afterglow çalıyordu.